Kolejne spotkanie ze sztuką w plenerze to skupienie na jej różnorodności i mnogości artystycznych koncepcji. Pomijając fakt, że podczas V Landart Festiwal prace powstają nie tylko nad Bugiem, dochodzi do tego dodatkowy aspekt wpasowania się w zastany pejzaż, albo wręcz przeciwnie - igranie z romantycznym krajobrazem. Koncepcji jest tak dużo, ilu jest artystów którzy pojawili się na Południowym Podlasiu.

Gdy przechodzimy się między monumentalnymi rzeźbami, które przyciągają nasz wzrok z daleka, nie zdajemy sobie sprawy, że festiwalowe prace rodzą się również w innych okolicznościach. Fotograf i projektant Paweł "Totoro" Adamiec wybrał się w poszukiwaniu inspiracji do okolicznych wsi. Tam do swojego projektu wykorzystuje doświadczenie zawodowe, robiąc zdjęcia mieszkańcom w oryginalnych stylizacjach. Podczas piątej edycji Landart swoje filmy będą także robili uczniowie Wajda School, które będą miały premierę po festiwalu. Powstaną trzy takie obrazy.

Jednak to co najcenniejsze zostanie nad Bugiem tak długo, jak pozwoli na to natura i tutejsi mieszkańcy. Wydaje się że niektóre prace celowo nabierają olbrzymich rozmiarów, aby bliskie sąsiedztwo rzeki nie zniszczyło ich zbyt szybko. Począwszy od instalacji, która rzuca nam się w oczy jako pierwsza - kilkumetrowa wieża tworzona przez włoskiego artystę Duilio Forte, a skończywszy na ostatniej, autorstwa Pawła Chlebka, złożonej z blisko 100 wysokich pali, wbitych w ziemię.

– Tytuł instalacji to Żniwa, będzie przedstawiała coś w rodzaju łanów. Kilka w całości z nasionami, a resztę ścięta, niczym od pociągnięcia kosy. Ich szczyty, poza nawiązaniem do nasion, mają także wyrzeźbione pępki, sygnalizujące element ludzki. Z nasion powstaje chleb, czyli podstawowy produkt żywnościowy w każdym zakątku świata. Stąd też drugi aspekt tej pracy: żniwo śmierci. Głód zabija ludzi, mimo że mamy wystarczająco dużo możliwości uprawiania ziemi – wyjaśnia artysta spod Rzeszowa, absolwent krakowskiej ASP i nauczyciel rzeźby oraz snycerstwa.

Monumentalnych rozmiarów będzie też instalacja Sławka Matyjaszewskiego. Lubelski rzeźbiarz swoje prace realizuje najczęściej w drewnie lipowym, z którym łączy inne materiały: sznur, płótno czy kamienie. Nie inaczej jest nad Bugiem, gdzie staną Pielgrzymy. Praca będzie złożona z pięciu obiektów, każdy wielkości 5,5 metra. Jej obecna lokalizacja to już trzecia, bo wcześniejsze położenie instalacji uniemożliwiało zbyt bliskie położenie od granicy, a także zajmowanie prywatnego terenu.

– Podtytuł brzmi "Nim zabierze nas rzeka". Rzeka zabiera na dwa sposoby: fizycznie i metafizycznie. Jesteśmy podróżnikami w czasie i przestrzeni, ograniczeni tylko czasowo. Stąd czarna pręga na rzeźbach, oznaczająca smugę cienia. Pomysł powstał wcześniej ale wkomponował się idealnie w otoczenie rzeki, która jest granicą nie tylko dwóch krajów, ale także granicą między wschodem a zachodem cywilizacji europejskiej – wyjaśnia znaczenie instalacji Matyjaszewski.

Jednym z najbardziej oryginalnych obiektów, przygotowanych na Landart 2015, będzie zapewne ten autorstwa Katarzyny Krzykawskiej. Absolwentka krakowskiej ASP przyzwyczaiła do łączenia tego co naturalne z tym, co sztuczne i kiczowate. Dlatego w romantyczny nadbużański krajobraz wkomponowuje plastikowego konia naturalnych rozmiarów, pochodzącego z masowej produkcji.

– Koń na kresach, a kiedyś to był przecież środek Polski, był dumą i stanowił o sile militarnej i ekonomicznej kraju. Istniało nawet powiedzenie: Lach bez konia to jak ciało bez duszy. To także nieodłączny element całej ideologii, związanej z wielkością sarmacji, oręża polskiego przechodzącego przez ten Bug wielokrotnie. Większość z nas została wychowana na pewnej ikonografii malarstwa, związanej bardzo mocno z wyobrażaniami konia w oręży, potem ułana. Znamy nawet imiona koni naszych przywódców – podkreśla artystka, obecnie pracująca na stanowisku adiunkta Instytutu Sztuk Pięknych w Kielcach.



Dodatkiem do instalacji Krzykawskiej ma być "dezynfekcja" przestrzeni wokół konia, wykonana za pomocą wapna, czyli wybielanie romantycznego pejzażu. Według artystki, to symbol próby zerwania z pewnego typu martyrologią. Do tego celu wykorzystuje materiał naturalny, stosowany do wybielania chat, czy innych prac budowlanych. Jak sama przyznaje, w przeciwieństwie do większości artystów, w naturze poszukuje większego kontrastu, a naturalne materiały nie byłyby wystarczające do osiągnięcia zamierzonego efektu. Zderzenie świata naturalnego i sztucznego miało mieć swój bardziej dosadny wymiar, bo w pierwotnej wizji pomalowany na biało koń miał przepływać na barce Bugiem. Techniczne komplikacje uniemożliwiły taki happening.

Wciąż istnieje możliwość zarezerwowania biletu na wyjazd do Bubla Starego na wernisaż wystawy. Artystyczna wyprawa rozpocznie się w sobotę 11 lipca o godz. 14.00 na parkingu przy ul. Janowskiej (przy cmentarzu parafialnym). Cena wyjazdu to jedyne 10 zł, a zawiera się w niej nie tylko oglądanie artystycznych instalacji, ale również koncert zespołu Księżyc. Rezerwacji można dokonywać pod numerem tel.: 83 341 67 17 i adresem mailowym: impresariat@bckbialapodlaska.pl.