Aktualności

Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej w Białej Podlaskiej zwraca uwagę na konieczność monitorowania stanu technicznego instalacji i urządzeń, w szczególności instalacji elektrycznych, gazowych, kominowych i urządzeń grzewczych, będących główną przyczyną zagrożenia pożarem.

Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej w Białej Podlaskiej zaleca zwrócenie uwagi na konieczność sprawowania prawidłowego nadzoru właścicielskiego w zakresie ochrony przeciwpożarowej nad budynkami przeznaczonymi na potrzeby mieszkalne. Mając na względzie charakter występujących w omawianych budynkach uchybień, szczególny nacisk powinien zostać położony na kwestie kontroli stanu technicznego i konserwacji instalacji oraz urządzeń:

• gazowych,
• grzewczych,
• elektrycznych,
• przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych.

W pierwszej kolejności w/w czynnościami właściciele, zarządcy, użytkownicy budynków przeznaczonych na potrzeby mieszkalne powinni objąć budynki o największym stopniu zagrożenia, tj. o konstrukcji wykonanej z materiałów palnych oraz znajdujących się w złym stanie technicznym. Warunki techniczne użytkowania budynków mieszkalnych, wraz ze związanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74 z 1999 r., poz. 836 ze zmianami Dz. U. Nr 205 z 2009 r., poz. 1584).

Ponadto właściciele, zarządcy, użytkownicy budynków przeznaczonych na potrzeby mieszkalne chcąc ustrzec swoje życie, zdrowie przed pożarem, zatruciem tlenkiem węgla, powinni budynki z pomieszczeniami mieszkalnymi wyposażać w urządzenia sygnalizacji pożarowej, którymi w tym przypadku mogą być niedrogie autonomiczne czujki dymu, tlenku węgla oraz gazu.
Jednocześnie przypominamy, że budynki mieszkalne należy eksploatować zgodnie z obowiązującymi przepisami tj. z:

§ 34 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 z 2010 r., poz. 719) - czyszczenie przewodów dymowych, spalinowych, kanałów dymowych, spalinowych, wentylacyjnych w obiektach lub ich częściach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania:
1) od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
2) od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 3 miesiące;
3) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 6 miesięcy;
§ 34 ust. 2 w/w rozporządzenia w obiektach lub ich częściach, o których mowa w ust. 1, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych, co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych;
§ 34 ust. 3 w/w rozporządzenia - czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują osoby posiadające kwalifikacje kominiarskie;
§ 34 ust. 4 w/w rozporządzenia , przepisu ust. 3 nie stosuje się przy usuwaniu zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych oraz obiektach budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego - w związku z powyższym usuwanie zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych mają wykonywać w terminach określonych powyżej właściciele, zarządcy, użytkownicy budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz obiektów budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego, a gdy zechcą w/w do usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych mogą zatrudnić osoby posiadające kwalifikacje kominiarskie.
art. 62 ust. 1 pkt 1 litera a, c, pkt 2 ustawy prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 z późn. zm.) przegląd techniczny budynków roczny i 5 letni dotyczy budynków mieszkalnych wielorodzinnych; pomiary rezystancji izolacji przewodów instalacji elektrycznej, uziomów instalacji piorunochronnej, uziemień ochronnych, przegląd techniczny roczny instalacji i urządzeń gazowych dotyczy budynków przeznaczonych na potrzeby mieszkalne w tym budynków mieszkalnych wielorodzinnych i jednorodzinnych. W związku z powyższym obiekty budowlane w tym mieszkalne powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:
1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego:
a. elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,
3
b. instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,
c. instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych);
2) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów.
§ 183 ust. 1, pkt 6, ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422 z późn. zm.) – budynki mieszkalne w strefach pożarowych o kubaturze przekraczającej 1000 m3 powinny posiadać przeciwpożarowe wyłączniki prądu. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu, odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru, należy stosować w strefach pożarowych o kubaturze przekraczającej 1000 m3 lub zawierających strefy zagrożone wybuchem. Zgodnie z § 183 ust. 3 przeciwpożarowy wyłącznik prądu powinien być umieszczony w pobliżu głównego wejścia do budynku lub złącza i odpowiednio oznakowany.
Ponadto zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6, pkt 7, pkt 8, pkt 9, pkt 10, pkt 12, pkt 13, rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 z 2010 r., poz. 719) zabrania się:
− składowania poza budynkami w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu;
− użytkowania elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta;
− przechowywanie materiałów palnych oraz stosowania elementów wystroju i wyposażenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury 100oC; przewodów uziemiających oraz przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napięciu powyżej 400 V;
− stosowania na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone, co najmniej 0,05 m od żarówki;
− instalowania opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, takich jak wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na
4
podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem;
− składowanie materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach;
− przechowywania pełnych, niepełnych i opróżnionych butli przeznaczonych do gazów palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piwnicach.
Właściciele, zarządcy, użytkownicy budynków przeznaczonych na potrzeby mieszkalne powinni zapewnić dojazd jednostkom ratowniczo - gaśniczym do w/w budynków przez cały rok, również w okresie zimowym.
Wymagania przeciwpożarowe dla palenisk i instalacji w budynkach przeznaczonych na potrzeby mieszkalne - zgodnie z § 265 ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422 z późn. zm.):
1. Palenisko powinno być umieszczone na podłożu niepalnym o grubości, co najmniej 0,15 m, a przy piecach metalowych bez nóżek - 0,3 m. Podłoga łatwo zapalna przed drzwiczkami palenisk powinna być zabezpieczona pasem materiału niepalnego o szerokości, co najmniej 0,3 m, sięgającym poza krawędzie drzwiczek, co najmniej po 0,3 m.
2. Palenisko otwarte może być stosowane tylko w pomieszczeniu, w którym nie występuje zagrożenie wybuchem, w odległości, co najmniej 0,6 m od łatwo zapalnych części budynku. W pomieszczeniach ze stropem drewnianym palenisko otwarte powinno mieć okap wykonany z materiałów niepalnych, wystający, co najmniej 0,3 m poza krawędź paleniska.
3. Piec metalowy lub w ramach metalowych, rury przyłączeniowe oraz otwory do czyszczenia powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku, co najmniej 0,6 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm lub inną równorzędną okładziną - co najmniej 0,3 m.
4. Piec z kamienia, cegły, kafli i podobnych materiałów niepalnych oraz przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku, co najmniej 0,3 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o gr. 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną - co najmniej 0,15 m.