Otwarte Spotkanie dla Przedsiębiorców
2025-07-02
Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych :)
Poznajemy historię bialskiego Ekonomika z okazji jubileuszu 75-lecia szkoły
2016-10-07
15 października bialski Ekonomik będzie świętował swoje 75-lecie. Z tej okazji odbędzie się II zjazd absolwentów. Zacny jubileusz to dobry moment do wspomnień, dlatego publikujemy kolejną część historii Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 w Białej Podlaskiej. Tym razem skupimy się na latach 70. i 80. ubiegłego wieku.
W roku szkolnym 1972/73 nastąpiły istotne zmiany organizacyjne, gdyż z dniem 1 września 1972 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie powołało Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Białej Podlaskiej. Był to także pierwszy rok działalności nowego dyrektora naczelnego, którym został mgr Stanisław Kozakiewicz . Natomiast funkcje zastępców objęli: Dominik Chwaluk i Lidia Przesmycka. Grono pedagogiczne składało się wówczas z 43 nauczycieli. W skład zespołu wchodziło 23 rodzaje szkół, w których uczyło się 831 osób. W ramach zespołu funkcjonowały także szkoły dla dorosłych.
13 października 1973 r. odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Komisji Edukacji Na-rodowej . Z tej okazji ufundowano sztandar, który przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego przekazali na ręce Kozakiewicza . Na sztandarze wyhaftowano cytat przyświecający idei Komisji Edukacji Narodowej: „Takie Rzeczypospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie.”
Dzięki dodatkowym środkom powstawały nowe klasopracownie, m.in. pracownia rachunko-wości i pisania na maszynie, pracownia mechanizacji prac obrachunkowych, pracownia towa-roznawcza, pracownia przedmiotów ekonomicznych, pracownia technologii żywienia, labora-torium języków obcych.
Po otrzymaniu przez Białą Podlaską statusu miasta wojewódzkiego w szkolnej auli często organizowane były wojewódzkie uroczystości z okazji Dnia Nauczyciela, a także wojewódz-kie konferencje partyjne. Niemal co roku szkoła gościła delegacje nauczycieli radzieckich oraz innych krajów socjalistycznych. 26 września 1975 r. gościł w szkole Minister Oświaty i Wychowania Jerzy Kuberski . Był to niewątpliwy wyraz uznania dla przodującej placówki oświatowej w województwie bialskopodlaskim.
Warsztaty szkolne oprócz działalności szkoleniowej od początku swego istnienia prowadziły także działalność usługową, obsługując różnorodne imprezy, konferencje i zjazdy. Ze względu na stale zwiększającą się produkcję i trudne warunki lokalowe planowano wybudować obok szkoły budynek warsztatowy. Niestety do realizacji tego zamierzenia nigdy nie doszło. Udało się natomiast zorganizować warsztatom lepsze warunki w nowym gmachu Urzędu Wo-jewódzkiego, gdzie zostały przeniesione w 1985 r.
W roku szkolnym 1986/87 nastąpiła zmiana dyrekcji szkoły. Jej kierownictwo objął Janusz Rogalski . Wicedyrektorem do spraw dydaktycznych została Janina Melaniuk, wicedyrekto-rem do spraw wychowawczych - Bożenna Prokopiuk, wicedyrektorem do spraw gospodar-czych Piotr Zadziorski. W roku szkolnym 1990/91 wicedyrektorem został mgr Franciszek Jarmołowicz, zastępując Bożennę Prokopiuk, która zrezygnowała ze stanowiska.
W roku objęcia przez mgr. Rogalskiego funkcji dyrektora szkoły w Zespole Szkół Zawodo-wych nr 1 kształciło się 950 uczniów w szkołach dziennych i 276 słuchaczy na Wydziale Za-ocznym. Nauka w szkole odbywała się w systemie sześciodniowym. Natomiast w sobotnie popołudnia i w niedziele trwały zajęcia na Wydziale Zaocznym. W roku szkolnym 1987/88 odmalowane zostały wszystkie sale wykładowe, wycyklinowano parkiety, położono boazerię w holu i na klatkach schodowych oraz zmodernizowano aulę. Dyrektor Rogalski nie zapomi-nał także o wzbogacaniu bazy dydaktycznej. Do szkoły zakupiono telewizory kolorowe, dru-karkę i pierwszy komputer z osprzętem.
W dążącej do nowoczesności szkole pamiętano także o historii i tradycji. W tym okresie nau-czycielka historii, Danuta Dunajko-Andrzejuk, stworzyła w szkole pracownię historyczną z prawdziwego zdarzenia, zasługującą na miano muzeum, która stała się oryginalną wizytówką Zespołu Szkół Zawodowych nr 1, świadczącą o silnym związku szkoły z przeszłością i polską tradycją.
W 1990 r. na mocy uchwały Rady Miejskiej Zespołowi Szkół Zawodowych nr 1 przydzielono lokal stołówki w budynku byłego Komitetu Wojewódzkiego PZPR przy ul. Warszawskiej 11 z przeznaczeniem na warsztaty szkolne. Rozpoczęły się prace adaptacyjne, w których z du-żym zaangażowaniem uczestniczyli nauczyciele zawodu i młodzież. Od tego czasu aż do dziś, uczniowie klas gastronomicznych realizują tam zajęcia praktycznej nauki zawodu.
W 1991 r. dyr. Rogalski złożył rezygnację ze względu na zły stan zdrowia i przeszedł na emeryturę. Kuratorium Oświaty i Wychowania w Białej Podlaskiej ogłosiło konkurs na sta-nowisko dyrektora, który wygrał Franciszek Jarmołowicz . Dyrektorem do spraw wycho-wawczych została Elżbieta Gałecka. Do szkoły uczęszczało wówczas 1019 uczniów, nato-miast grono pedagogiczne składało się z 70 nauczycieli.
Bardzo ważne zmiany dotyczyły systemu oceniania. Wprowadzono nową skalę ocen – od 1 (niedostateczny) do 6 (celujący). Zmieniły się także kryteria oceniania zachowania uczniów. Dyrektor Jarmołowicz próbował kontynuować plany poprzednika, związane z komputeryzacją szkoły. Nie było to jednak jeszcze wtedy możliwe z powodu ciągłego braku środków fi-nansowych. Ponieważ ogólna kondycja polskiej oświaty w owym czasie zaczęła się gwałtow-nie pogarszać, wśród nauczycieli narastały nastroje niezadowolenia, które znalazły ujście w ogólnopolskim strajku nauczycielskim. Protestowali również nauczyciele Ekonomika.
W czerwcu 1992 r. na stanowisku dyrektora szkoły Franciszka Jarmołowicza zastąpiła Marta Borys.
Kolejność fotografii: Dyrektor Stanisław Kozakiewicz, Akt nadania szkole imienia Komisji Edukacji Narodo-wej, Pani M. Chmiel, dyr. S. Kozakiewicz, pani J. Melaniuk ze sztandarem szkoły, dyr. Janusz Rogalski, pierwszy komputer w szkole, pracownia historyczna, dyr. Franci-szek Jarmołowicz.
Na podstawie opracowania S. Nosalskiego.
W roku szkolnym 1972/73 nastąpiły istotne zmiany organizacyjne, gdyż z dniem 1 września 1972 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie powołało Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Białej Podlaskiej. Był to także pierwszy rok działalności nowego dyrektora naczelnego, którym został mgr Stanisław Kozakiewicz . Natomiast funkcje zastępców objęli: Dominik Chwaluk i Lidia Przesmycka. Grono pedagogiczne składało się wówczas z 43 nauczycieli. W skład zespołu wchodziło 23 rodzaje szkół, w których uczyło się 831 osób. W ramach zespołu funkcjonowały także szkoły dla dorosłych.
13 października 1973 r. odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Komisji Edukacji Na-rodowej . Z tej okazji ufundowano sztandar, który przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego przekazali na ręce Kozakiewicza . Na sztandarze wyhaftowano cytat przyświecający idei Komisji Edukacji Narodowej: „Takie Rzeczypospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie.”
Dzięki dodatkowym środkom powstawały nowe klasopracownie, m.in. pracownia rachunko-wości i pisania na maszynie, pracownia mechanizacji prac obrachunkowych, pracownia towa-roznawcza, pracownia przedmiotów ekonomicznych, pracownia technologii żywienia, labora-torium języków obcych.
Po otrzymaniu przez Białą Podlaską statusu miasta wojewódzkiego w szkolnej auli często organizowane były wojewódzkie uroczystości z okazji Dnia Nauczyciela, a także wojewódz-kie konferencje partyjne. Niemal co roku szkoła gościła delegacje nauczycieli radzieckich oraz innych krajów socjalistycznych. 26 września 1975 r. gościł w szkole Minister Oświaty i Wychowania Jerzy Kuberski . Był to niewątpliwy wyraz uznania dla przodującej placówki oświatowej w województwie bialskopodlaskim.
Warsztaty szkolne oprócz działalności szkoleniowej od początku swego istnienia prowadziły także działalność usługową, obsługując różnorodne imprezy, konferencje i zjazdy. Ze względu na stale zwiększającą się produkcję i trudne warunki lokalowe planowano wybudować obok szkoły budynek warsztatowy. Niestety do realizacji tego zamierzenia nigdy nie doszło. Udało się natomiast zorganizować warsztatom lepsze warunki w nowym gmachu Urzędu Wo-jewódzkiego, gdzie zostały przeniesione w 1985 r.
W roku szkolnym 1986/87 nastąpiła zmiana dyrekcji szkoły. Jej kierownictwo objął Janusz Rogalski . Wicedyrektorem do spraw dydaktycznych została Janina Melaniuk, wicedyrekto-rem do spraw wychowawczych - Bożenna Prokopiuk, wicedyrektorem do spraw gospodar-czych Piotr Zadziorski. W roku szkolnym 1990/91 wicedyrektorem został mgr Franciszek Jarmołowicz, zastępując Bożennę Prokopiuk, która zrezygnowała ze stanowiska.
W roku objęcia przez mgr. Rogalskiego funkcji dyrektora szkoły w Zespole Szkół Zawodo-wych nr 1 kształciło się 950 uczniów w szkołach dziennych i 276 słuchaczy na Wydziale Za-ocznym. Nauka w szkole odbywała się w systemie sześciodniowym. Natomiast w sobotnie popołudnia i w niedziele trwały zajęcia na Wydziale Zaocznym. W roku szkolnym 1987/88 odmalowane zostały wszystkie sale wykładowe, wycyklinowano parkiety, położono boazerię w holu i na klatkach schodowych oraz zmodernizowano aulę. Dyrektor Rogalski nie zapomi-nał także o wzbogacaniu bazy dydaktycznej. Do szkoły zakupiono telewizory kolorowe, dru-karkę i pierwszy komputer z osprzętem.
W dążącej do nowoczesności szkole pamiętano także o historii i tradycji. W tym okresie nau-czycielka historii, Danuta Dunajko-Andrzejuk, stworzyła w szkole pracownię historyczną z prawdziwego zdarzenia, zasługującą na miano muzeum, która stała się oryginalną wizytówką Zespołu Szkół Zawodowych nr 1, świadczącą o silnym związku szkoły z przeszłością i polską tradycją.
W 1990 r. na mocy uchwały Rady Miejskiej Zespołowi Szkół Zawodowych nr 1 przydzielono lokal stołówki w budynku byłego Komitetu Wojewódzkiego PZPR przy ul. Warszawskiej 11 z przeznaczeniem na warsztaty szkolne. Rozpoczęły się prace adaptacyjne, w których z du-żym zaangażowaniem uczestniczyli nauczyciele zawodu i młodzież. Od tego czasu aż do dziś, uczniowie klas gastronomicznych realizują tam zajęcia praktycznej nauki zawodu.
W 1991 r. dyr. Rogalski złożył rezygnację ze względu na zły stan zdrowia i przeszedł na emeryturę. Kuratorium Oświaty i Wychowania w Białej Podlaskiej ogłosiło konkurs na sta-nowisko dyrektora, który wygrał Franciszek Jarmołowicz . Dyrektorem do spraw wycho-wawczych została Elżbieta Gałecka. Do szkoły uczęszczało wówczas 1019 uczniów, nato-miast grono pedagogiczne składało się z 70 nauczycieli.
Bardzo ważne zmiany dotyczyły systemu oceniania. Wprowadzono nową skalę ocen – od 1 (niedostateczny) do 6 (celujący). Zmieniły się także kryteria oceniania zachowania uczniów. Dyrektor Jarmołowicz próbował kontynuować plany poprzednika, związane z komputeryzacją szkoły. Nie było to jednak jeszcze wtedy możliwe z powodu ciągłego braku środków fi-nansowych. Ponieważ ogólna kondycja polskiej oświaty w owym czasie zaczęła się gwałtow-nie pogarszać, wśród nauczycieli narastały nastroje niezadowolenia, które znalazły ujście w ogólnopolskim strajku nauczycielskim. Protestowali również nauczyciele Ekonomika.
W czerwcu 1992 r. na stanowisku dyrektora szkoły Franciszka Jarmołowicza zastąpiła Marta Borys.
Kolejność fotografii: Dyrektor Stanisław Kozakiewicz, Akt nadania szkole imienia Komisji Edukacji Narodo-wej, Pani M. Chmiel, dyr. S. Kozakiewicz, pani J. Melaniuk ze sztandarem szkoły, dyr. Janusz Rogalski, pierwszy komputer w szkole, pracownia historyczna, dyr. Franci-szek Jarmołowicz.
Na podstawie opracowania S. Nosalskiego.
Pozostałe artykuły
W najbliższych dniach nastąpi wdrożenie usługi ePłatności w aplikacji mObywatel oraz na portalu mobywatel.gov.pl dla Urzędu Miasta Biała Podlaska.
W sobotę 28 czerwca w Parku Radziwiłłowskim odbyło się zachwycające widowisko „Noc Świętojańska” Teatru Słowa. Spektakl cudownie oddał czar tego czasu, gdy kwiat paproci...
Prawie pół tysiąca uczniów naszych szkół zdało przed wakacjami egzamin na karty rowerowe. Młodzież z SP 2, SP 3, SP 4 i SP 9 zna zasady bezpiecznego poruszania się po drogach rowerem i daje fantastyczny przykład innym.
